Vezirköprü’de sinema

Tarihin tozlu sayfalarında kalmış eski Vezirköprü’de bir zamanlar 3 yazlık, bir kışlık 4 sinema vardı.

Bir dönemin en büyük kahramanlarının hüküm sürdüğü yerlerdi sinemalar.
Vezirköprü’de de her zaman yeniliklere ve sosyalliğe açık halk sinema salonlarını doldururlardı.
Ancak devir değişti, sinema salonları teknolojiye yenildiler.
Öyle ki, bir dönem 3 yazlık, 1 kışlık sinema salonu olan Vezirköprü, sonradan Vabartum AVM’deki salonu bile dolduramadı.

Bir dönem; televizyonun, akıllı cep telefonlarının, bilgisayarların ve internetin olmadığı dönemlerde Vezirköprü halkının en büyük eğlencelerinden biri de sinemalara gitmekti.
Biri palyaço kıyafetiyle oynayacak filmin afişlerini önüne arkasına reklam tabelası olarak asar, sokaklarda gezerek elindeki megafonla insanları filme davet ederdi.
Filme gidecekler akşam için hazırlanırlardı.
Vezirköprü’de bir kışlık 2 yazlık sinema vardı. Ganioğlu’ndaki kışlık sinema (büyük kapalı sinema) ki üstünde locası da vardı, yılın her günü halkın eğlence ve sinema ihtiyacını karşılardı.
Pazar günleri ayrıca bayanlara matine yapılır ve salona sığılmazdı.
Sinema salonu aynı zamanda düğün organizasyonlarına da ev sahipliği yapardı.
Kışlık sinemada 80’li yıllara kadar birçok ailenin de düğün nişan merasimi gerçekleşmişti.
İlkbaharda başlayıp sonbahar bitimine kadar da faaliyet gösteren 3 tane de yazlık sinemamız da vardı Vezirköprü’müzde.
Bir sinema şimdiki Sarıkaya iş merkezinin olduğu (Uğur Sineması) yerde idi. Uğur Sinemasını Faruk Uluçay işletiyordu.
Bir sinema şimdiki Yapı Kredi Bankası’nın karşısında (Saray Sineması – Cafer Kaymaz ve Nurettin Ünal açmışlardı) ve onun yanındaki (Lale Sineması sonradan Sinema 73 oldu, Faruk Uluçay işletiyordu) hizmet veriyordu.
İlçemizde halkın sinema ve sosyalleşme gereksinimini bu iki yazlık ve bir kışlık sinema uzun yılar karşıladı. Özellikle yaz aylarında çayını kuruyemişini alan aileler büyük kentlerde hangi film oynarsa yakın zamanda filmi seyreder ve kentli sinema izleyicisinden geri kalmazdı.
Yazlık sinemaların bir başka özelliği de, kışlık sinemaya göre; düğün ve nişanların daha organize ve kapsamlı olmasına elverişli olmasıydı. Bu sinemalar ilçemizdeki birçok ailenin fotoğraf albümlerinde mazinin mekan sahipliğini yapan eserler olarak yerlerini almışlardır.
Özellikle önemli bir film geldiği zaman biletler önceden alınır, locadan film seyretmek ise başlı başına bir ayrıcalık hissi verirdi. Devrin önemli filmleri kasabada, evlerde kahvehanelerde günlerce konuşulur insanların hayal dünyasını genişletirdi.
İlçe gençliği o günün aktörleri ve aktrislerine hayranlık duyar; onlar gibi giyinir, konuşur hatta yürürlerdi. Filmler modayı da belirlerdi.
Önce yazlık sinemalar (Uğur sinemasından başlayarak) kapandı. Yazlık sinemaların yerlerine iş merkezleri ve apartmanlar dikildi. 80’li yılların ortalarına kadar hizmet veren kışlık sinema ise Türkiye’deki sinema sektörünün çökmesiyle kapandı.
Sit alanı olduğu için yıkılamayan sinemanın yerinde bugün kıraathane bulunuyor.
Anadolu’daki her ilçe sinemasının kapanışı gibi, ilçemizdeki bu sinemalar da, zamanın yıkıcı gücüne teslim olmuş ve devirlerini tamamlamışlardı. Ancak bu sinemalar zamanında halkın kültür ve eğlence alanında nefes borusu olmuş, insanların dış dünya ile olan ilişkilerini sağlamış hatta düzenlemiştir.

Ali SEZGİN – VATANDAŞ