ÖLÜM ve ÖTESİ

Haset, İnsanın içini  kemiren bir hastalıktır

Haset sözlükte çekememek demektir. Dindeki anlamı ise başkasında olan herhangi bir varlığın ondan alınıp kendisine verilmesini istemektir. Bundan daha fenası da kendisine verilmese bile o nimetten onun mahrum olmasını temenni etmektir. Kıskançlık haset anlamında olursa da daha çok gayret anlamındadır. Mesela erkeğin karısını veya kadının kocasını başkalarından kıskanması haset değil gayret-tir ve övülmüştür. Fakat birisi diğerinin karısını, kocası-nı, çocuklarını, malını, güzelliğini veya herhangi bir ni-met veya üstünlüğünü çekememesi, ona göz dikmesi, ondan yok olmasını arzu etmesi hasetin ta kendisidir.
Hasetin kötülenmiş çirkin bir huy olduğu bildirilmiştir. Halbuki gayret bunun aksine övülmüştür. Çünkü ilerleme olgunluğa erme iffet hakkın korunması onunla olur. Yeter ki kendi hakkının ilerisine tecavüz etmek suretiyle aşırı olmasın. Böyle olursa o zaman gayret haset manasında olmuş olur ki makbul değil günahtır. Göklerde yerde de ilk isyan yani Allahın emrine karşı gelme haset yüzünden çıkmıştır. Kibirlenmek küçüklüktür. Büyüyecek olan büyüklenmez. Büyüklenen mutlaka küçülür. Büyüklük yalnız Allaha mahsustur. Allah kibirleneni ve büyükleneni küçültür. Şeytan büyüklendiği için Allah onu bulunduğu makamdan azledip derhal indirmiştir. Büyüklendiği için hakarete uğramıştır. Şeytan aslının ateş olduğuna güvenerek üstünlüğün kendisinde aslından intikal eden bir miras evinden alınamaz bir kişisel özellik olduğunu sanmış ve bulunduğu o mutluluk makamından düşmeyeceğini düşünmüş ve yaratıcının emrini eleştirmeye kalkmıştır. Eşyada bulunan bütün özelliklerin sadece bir Allah vergisi olduğunu unutmuş bu unutkanlığının cezasını bulunduğu makamdan uzaklaştırılarak çekmiştir. Buna Hz. Adem’i çekememesi sebep olmuştur. Bu olayda düşünen insanlar için alınacak ibretler vardır. Allahın bir başkasına verdiği üstünlüğe ve nimete haset edip o nimetin ondan alınarak kendisine verilmesini isteyen kimse Allaha ait olan bir takdir hakkının kendisinde olduğunu zannediyor ki büyük bir hata yapıyor, günah işliyor demektir. İblis işlediği bu günahın cezasını en ağır şekilde çekmiştir. Yeryüzüne gelince ilk insan ve ilk peygamber olan Adem (as) çocukları arasında ilk isyan yine haset yüzünden çıkmıştır. Hz. Adem çocuklarından olan Habil kardeşi Kabil’i çekemeyip öldürmüş ve böylece yeryüzünde ilk cinayet haset yüzünden işlenmiştir. Bir başka örnekte Yakup (as) oğullarıdır. Bunlardan Hz. Yusuf ile Bünyamin bir anadan diğer oğulları ise bir başka anadan Yakup (as) oğullarından Hz. Yusuf ile Bünyamin’i diğer çocuklarından daha çok sevdiğini ve babalarının apaçık bir yanlışlık içinde olduğunu oğulları söylüyordu. Bunu çekemeyen çocukları ne yapacaklarını kendi aralarında tartıştılar. Bir kısmı Yusuf’u öldürün veya buralardan uzaklaştırın ki babanızın sevgisi size kalsın sonra tövbe eder iyilerden olursunuz dediler. İçlerinden birisi bunu uygun bulmayıp Yusuf’u öldürmeyin bir kuyunun dibine bırakın da gelip geçen bir kervan onu bulup alsın dediler. Bu görüşü benimsediler şimdi yapılacak şey Yusuf’u oynamak üzere babalarından isteyip planlarını uygulamaktı. “Ey babamız bize Yusuf’u ver” dediler. “Biz onun iyiliğini istiyoruz, yarın onu bizimle beraber gönderde gezsin oynasın. Kesinlikle biz onu koruruz” dediler. Babaları endişe ediyordu ve isteklerinde ısrar ettiler. Babaları istemeyerekte olsa razı oldu. Kardeşleri Yusuf’u alıp götürdüler. Planladıkları şekilde kuyunun dibine bıraktılar. Yatsı vakti ağlayarak babalarına geldiler. “Ey babamız biz aramızda yarış yaparken Yusuf’u da eşyamızın yanına bırakmıştık birde baktık ki onu kurt yemiş.”
Kuranı kerimin haber verdiği bu olaylar çekememenin insana yaptırdığının acı örneklerinden biridir. İnsan bu kötü huyun esiri olunca yapamayacağı hiçbir şey yoktur.
Cenabı Hak hasetin kötülüğüne inanan ve haset eden insanların şerrinden korusun..