35 metrekarede 48 yıllık meslek hayatı..

1970 yılında Vezirköprü’de ikinci eczane olarak başlayan Ecz. Aybars Erer, 48 yıllık meslek hayatında 42 kez Vezirköprü vergi rekortmeni oldu.

Vezirköprü’nün gelişmesinde önemli katkıları olan Erer, emeklilik hayatını yine yaşamının önemli bir kısmı geçirdiği Vezirköprü’de geçireceğini söylüyor.

1970’li yıllar Vezirköprü’de halkın eczacılığa bakış açısının yeni değiştiği yıllardı.

Halk kocakarı ilacı tabir edilen ilaçlardan eczanede satılan ilaçlara yeni yeni alışmaya başlamıştı. Bu yıllarda Vezirköprü’de ikinci bir eczane açıldı.

                İlçeye geldiğinizde nasıl buldunuz?

Vezirköprü insanı her zaman sıcakkanlı, her zaman iyi niyetli insan olmuştur. Bize de geldiğimizde sıcak davrandılar. Bugüne kadar da aynı sıcaklık devam etti.

                İkinci eczaneydiniz değil mi?

Evet. Benden başka Ümran Atıcı hanımın eczanesi vardı. Ben ikinci eczane olarak yerimi açtım.

                İkinci hastane olduğunuz için mi Yeni Eczane dediniz?

Hayır. Aslında işin doğrusu şöyle. O zaman Suluova’da bir arkadaşımın eczanesi vardı. İsmi Yeni Eczane idi. Orayı kapatıyormuş, tabelası boşa çıkıyordu; ben de getirip buraya taktım ve eczanemin ismi böylece Yeni Eczane oldu.

                Eczaneden başka Vezirköprü’de başka toplumsal işlerle de ilgilendiniz.           

Vezirköprü’de özellikle eğitim ve sağlık üzerinde yapılan neredeyse her çalışmanın içinde bir şekilde bulunmaya gayret gösterdim. Lise, Kız Meslek Lisesi, İmam Hatip Lisesi, İmam Hatip Yurdu açılışlarında destek veren ekipte yer aldım. Bu okullarda o dönemlerde öğretmen ihtiyacı olduğu için bazı derslerine girerek öğretmenlik bile yaptım. Daha sonra Okul Aile Birliği çalışmalarında da başkanlıklarında da desteklerimiz oldu.

                Sağlık alanında da çalışmalara destek verdim dediniz.

Vezirköprü’ye geldiğimizde burada düzgün bir hastane yoktu. O zaman (mutlaka kayda girin) Bekir Özata, Vefai Teker, Celil Sezen, Hüseyin Şengün, Dr. İbrahim Sezen ve camilerimizdeki din görevlileri ile birlikte yeni bir hastane yapılması için çok gayret gösterdik.

Hastane kazandırmak için köylerimizden ekin topladık. Hemen herkes elinden geldiğince gayret gösterdi. Vezirköprü halkının ne kadar yardımsever olduğunu bir kez daha gördük. Hatta burada bir anımızı anlatmak istiyorum.

Köyün ismini hatırlamıyorum, ama galiba Fırındar, Kuyumcu tarafında bir köydü. Muhtar öncülüğünde ekin topluyoruz. Muhtar bir evin çok fakir olduğunu söyleyerek “buradan yardım istemeyelim” dedi. Biz de o evi geçtik. Ancak evin sahibi peşimizden gelerek “hastaneye herkesin ihtiyacı var. Beni atladınız galiba” dedi. Ve elinden gelen yardımı yaptı.

İnanın gözlerimiz doldu.

                Vezirköprü’de hemen her yıl vergi rekortmeni oldunuz.

Vergi ödemeyi her zaman ülkemize bir katkı olarak görmüşümdür. Bu yüzden de vergi ödemekten kaçmadım. Vezirköprü’de de 48 yıllık meslek yaşamım boyunca 42 kez vergi rekortmeni olmaktan her zaman gurur duydum.

                Bundan sonraki yaşamınızda ne yapmayı planlıyorsunuz?

Ben yarım asırdır Vezirköprü’deyim. Buradaki insanlar artık arkadaşım, akrabam, dostum oldular. Buradan başka bir yerde yaşamayı düşünemem.   Arada sırada dışarıdaki çocuklarımın yanına gitsem de yine Vezirköprü’de oturacağım, emekli hayatımı da burada geçireceğim.

                SONSÖZ

Aynı dükkanın içerisinde yarım asır geçirdikten sonra ayrılmak gerçekten zor. Eczanemi Ecz. Ayşegül Demirkan’a devrediyorum. Kendisine yaşamında başarılar diliyorum.