Psikolojik Destek Almaya Karşı İsteksizlik
Psikolojik destek almak bir sağlık yardımı almaktır. Bazılarımız vücudumuzda bir ağrı hissettiğine bunun kaynağını anlamaya çalışır ve hemen muayene olur bazılarımız da ağrının daha büyük bir soruna işaret edebileceğini düşünüp muayene olmayı sürekli erteler. Psikolojik danışma alırken de insanlar, bazen bu hizmete erken şans verirler bazen de zaten yardım almanın faydasız olacağını düşünerek umutsuzluğa kapılıp destekten uzak kalırlar. Çünkü onlara sorun oluşturan kişiler onların deyimiyle, kişinin psikolojisini bozan o kişiler diplerinde olduktan sonra neye yarar ki… Kişilerin diğerlerinden beklentileri kendinden beklentileri aştığında kendini mağdur olarak bulması mümkündür.
Bu yazıda danışanların seans almaya karar vermeleri, bazen bu kararı oldukça geç vermeleri bazen de psikolojik yardıma tamamen uzak durmaları hakkında konuşacağız.
Yardım almak, psikolojik destek almak, terapi almak konusunda insanlar neden isteksiz davranır?
· Öncelikle benim de en sık gördüğüm durumlardan biri, kişiyi psikolojik destek almaya götüren süreç zaten hayatındaki problemlerde yardım istemeyişi olur. Güçsüz gözükmez istemez. Oldukça işlevsiz bir anlayışla her şeyin üstesinden tek başına gelmeye çalışır. Kısaca birinin ona yardım sunması o kişiyi mahcup hissettirir. Halbuki insanlar arasında en doğal olanı ve ilişkileri kolaylaştıran sürekli bir yardım alışverişidir.
· Kendimizi anlatabilmek için gerçekten birine güven duymak isteriz. Bu çok anlaşılabilir tabi de artık bunaldığımızda her önümüze gelene kendi içimizdeki sıkıntıları anlatırken buluruz, anlattığımız için de pişman oluruz.
· Bazen psikolojik yardım almak istememizin sebebi benliğimizin kırılgan ve hassas yönlerinin açığa çıkmasından utanmamız olabilir. Hayatımızdaki bazı seçimleri ya da başımıza gelenleri zaten kabul etmeyiz üstelik bununla ilgili konuşmak zor gelebilir.
· Umutsuzluk. Danışan ne yaparsa yapsın sonucun aynı olacağını düşündüğünde de destek almak istemez. Halbuki bir şans verebilir.
· Özellikle anne baba, eş, patron ya da bir kurumun ısrarıyla gelen danışanlar, bu duruma bazen içerlenebilirler. Sürecin kendilerine iyi geleceğini düşünseler bile sırf onlara olan tepkilerinden dolayı iyileşmeden olabildiğince uzak dururlar.
· Bazılarımızda ise yardım ihtiyacı olduğu apaçık belli olduğu halde bunu tek fark etmeyen kişi danışanın kendisi olabilir. Örneğin, öz bakımını yapmak zor hale gelmiştir, sürekli panik halindedir, sürekli olumsuz duygudadır kişiye ne olduğu sorulduğunda hiçbir şey olmadığını bu durumdan memnun olduğunu söyler. Çevresindekiler içinse çok rahatsız edici bir durum olduğu dile getirilir.
· Bazıları da psikolojik desteğin ne olduğunu bilmeyebilir ve uzak durur.
· Yardım sunan kişinin hayatını ve becerisini de sorgulayabiliriz. Sanki onun hayatında her şey mükemmel de bana yardım sunmaya kalkışıyor deriz. Konu sizsinizdir danışmanın hayat tecrübeleri değil.
Diğer bir madde de “Siz deli misiniz neden deli doktoruna gidesiniz ki? Danışmanlar, psikologlar doktor değildir böyle bir iddiaları da yoktur. Ama ihtiyacınız olduğu halde destek almazsanız psikiyatriste, avukata, cezaevine de gidebilir siniz.
Görüldüğü gibi kişinin yardım almaya karar verme sürecinde zorlaştıran süreçler vardır. Böyle olsa da bizim her danışanın istekli gelmesi gibi bir beklentimiz de zaten yoktur. Psikolojik destek aldığınız kişiyi sevme şartınız da yoktur. Sevmediğiniz yönleriyle ilgili konuşmak sürecinizi daha da kolaylaştıracaktır hatta. Danışanlar çokça direnç gösterip aşırı zorlandıklarında psikolojik yardım almaya ve değişime daha hazır oldukları bir iyi taraf vardır. Çünkü çoğu yol denenmiştir. Diğer taraftan neden bu kadar zorlanasınız ki, değerli olduğunuzu hatırlayın.
Mutlu haftasonları dilerim.