Geçtiğimiz haftaki sorularımıza bir hayli destek aldık. Vezirköprü’nün yıllarca süren ve neredeyse değişmeyen sıkıntılarından bazılarını yeniden hatırlattık.
Unutmuş olduklarımızın bazılarını da hatırlatan okuyucularımız oldu. Bunlardan biri “İlçe Tarım Binası’nın akıbeti ne oldu?” diğeri ise “Vezirköprü kenevir başkenti olacaktı. Endüstrisi Vezirköprü’de gelişecekti. Ne oldu?” şeklindeydi.
Böylesine önemli iki konuyu atladığım için okuyucularımdan özür dileyerek ekliyorum.
Vezirköprü’ye yatırım yapılacaksa, bir eksikliği giderilecekse ya tasarruf tedbirleri devreye giriyor, ya da bütçede pay bulmak sıkıntısı beliriyor.
Nüfusunun önemli kısmı tarımla ve hayvancılıkla geçinen, direk olmasa bile dolaylı yoldan ekonomisinin büyük kısmına tarımın destek verdiği Vezirköprü yaklaşık 5 yıl önce de OVA kapsamına alınmış ve Türkiye’nin de önemli tarım üretimi yapılan yerlerinden biri olduğu tescillenmişti.
Tüm bu gelişmelere rağmen Vezirköprü’de İlçe Tarım binası güvenlik nedeniyle yıkıldığı günden bu güne arsa olarak durmayı sürdürüyor.
5 yıla yakın süredir boş duran bu arsanın ne zaman değerlendirileceği ise halen belirlenemedi. Bina tamamlansa bu kadar büyük bir ilçede iş yoğunluğunu azaltacak personel eksikliği diye başlayacağız. Şimdi yer yokluğundan böyle bir talebimiz de olamıyor. Personel azlığından ziraat mühendisleri ve veterinerler de sahada üreticilerin sıkıntılarını çözmektense dairede evrak memuru olarak görev yapmak zorunda kalıyorlar.
Vezirköprü yerine mesela onda biri kadar çiftçisi ve hayvancılıkla uğraşan üreticisi olmamasına rağmen (Atakum gibi) ‘iş yoğunluğu(!)’ yüksek yerlerde gerekli görkemli binalar ve kendine iş arayan personel bulundurmak daha mantıklı bulunuyor olsa gerek.
Kenevir
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın “Vezirköprü Kenevirin başkenti olacak.” açıklamasından sonra gelecek günler için umutlanan Vezirköprülüler, aradan geçen 4 yıla yakın zamandan sonra unutulmaya yüz tutan bir yatırım beklentisiyle kalakaldılar.
Koskoca fabrika hayalleri Samsun Büyükşehir Belediyesi’nin küçük standına girmeyi başaran 3-5 tekstil ürünü ile sınırlanmak zorunda kaldı.
Vezirköprü’de kendir olarak bilinen keneviri ekenler bile emeklerinin karşılığını alamadı, iki üç yıllık emeklerini bazı uyanık tüccarlara hediye ettiler. TİGEM bir yıl tohumu aldı, sapları Vezirköprü’deki ekicide kaldı. Sonraki yıllarda tohum bile alan olmadı.
Velhasıl kenevir Vezirköprü’de hiç başlamamış gibi az oranda eskisi gibi ekilen bir ürün haline döndü.
İlçemizin çözülemeyen sorunları çok her biri için ayrı ayrı değerlendirmeler yapılabilir, yapılıyor da. En büyük beklentimiz yıllardır aynı şekilde saymaya devam ettiğimiz bu sıkıntıların hiç olmazsa bazılarının ortadan kalkmasıdır.
İLGİNİZİ ÇEKEBİLECEK DİĞER KÖŞE YAZILARI
20 Kasım 2024 Köşe Yazıları
09 Kasım 2024 Köşe Yazıları
06 Kasım 2024 Köşe Yazıları
02 Kasım 2024 Köşe Yazıları